سیب و خواص آن در طب سنتی

جی سبک – سیب یا تفاح در سه طمع شیرین، ترش و میخوش طبقه بندی می شود که سیب رسیده بهترین نوع آن است. طبیعت سیب شیرین، گرم و تر؛ سیب ترش سرد و خشک و میخوش آن در گرمی و سردی معتدل و خشک است. خواص درمانی آن در طب سنتی شامل:

خواص سیب در طب اسلامی

• نشاط آور
• تقویت کننده قلب، مغز و کبد است.
• هم خوردن و هم بوئیدن آن مفید است.
• برای خفقان و تنگی نفس مفید است.
• ضعف دهانه معده را اصلاح می کند.
• اشتها آور
• سیب پخته برای تسکین سرفه خوب است.
• بیماری های پوستی و بی خوابی را تخفیف می دهد.
• رب و آب سیب در همه موارد از خود آن قوی تر است و برای تفریح قلب و تقویت معده و کبد و دفع سموم دارای اهمیت بسیاری می باشد.
• نوشیدن آب پس از خوردن سیب موجب فساد معده می شود.
• سیب میخوش مولد خلط صالح است و تشنگی رابرطرف نموده و قی و اسهال صفراوی را تسکین می دهد.
• سیب ترش قابض بوده و برطرف کننده قی و عطش است و بامعده صفراوی سازگار است.
• سیب ترش سبب فراموشی، کند ذهنی و قولنج می شود و مصلح آن عسل با دارچین است.

سیب در احادیث اسلامی

حضرت امام کاظم(ع) درباره فواید این میوه بسیار ارزشمند فرمودند: “سیب، برای درمان چند چیز سودمند است: مسمومیت، سِحر، جنونی که از زمینیان پیش می‏‌آید، و بلغمی که چیره شده باشد. هیچ چیز منفعتش سریع‏‌تر از این نیست.”

امام علی(ع) فرمودند: “سیب بخورید، که معده را می‏‌پالاید “.

اما امام صادق(ع) در باره خواص سیب چنین می‌فرمایند: “اگر مردم می‌‏دانستند در سیب چیست، بیمارانشان را جز به آن درمان نمی‏‌کردند. بدانید که سیب، بویژه، سودمندترین چیز برای قلب و مایه شست‏‌وشوی آن است”.